RÜYALAR
9 Temmuz 2010
Oda Bar’ın girişindeyim. İçeride tuvalete yakın duruyorum. Telefon çalıyor. Çalan melodi Carla Bruni’nin bir şarkısı hangisi bilmiyorum; ama Carla’nın onu biliyorum. M. ağabey arıyor ve nerede olduğumu soruyor. Tatildeyim diyorum. Oysaki Oda Bar’dayım, Kadıköy’de. Bir bakıyorum ki M. ağabey de Oda Bar’da, tam kapıda. Görüyorum. Telefonla konuşarak arka kapıya yöneliyorum, kaçıyorum, dolaşarak sokağa ters yönden giriyorum ve “Ağabey, şimdi tatilden geliyorum” diyorum.
10 Temmuz 2010
Antrenmandayım. Bir sonraki antrenmanda gelmesi gereke arkadaşlar erken geliyorlar. M. adlı arkadaş “Oooo Aydın ağabey hayret” diyor. Sinirleniyorum ve gülüyoruz.
11 Temmuz 2010
Öğretmenler var. Her yerde öğretmen var. Hepsi de tanıdık. Bir koşuşturma hakim havaya. Çeşit çeşit zeytin var ortamda. Hepsi zeytin yağlanmış, limonlanmış, kekiklenmiş.
12 Temmuz 2010
Okula giriyorum. Fakülte girişine H. ağabey, D. abla herkes ne yaptığımı sorup duruyor. Anlatıyorum. Herkes rahatlıyor. Ne yaptım ben diye sayıklana sayıklana koridora giriyorum.
13 Temmuz 2010
S. halamlar, ben ve kardeşim Kozyatağı Metro, Tepeüstü meydan gibi bir yerdeyiz. Havai fişekler atlıyor. En son roket gibi bir şey atılıyor. Müthiş bir gösteri… Lakin ara sıra tehditkar oluyor. O. çığlık çığlığa… H. göreceli sakin ve de umursamaz.
14 Temmuz 2010
Üstü kapalı, ön girişin kovboy kasabalarındaki salon girişi gibi olduğu ama nasılsa kilitli duran bir kapıya sahip bir yere sığınmışız. Bir sürü insan var. Yokuş aşağı doğru gidiyor önümüzdeki yol. Salgın var. Buraya nasıl geldiğimiz düşünüyorum. İnsanlar beni suçluyor. Kapıları güçlendiriyoruz. Birbirini yiyen insanlar var. Bir asansörden bahsediliyor. İlişkisi ne bilemiyorum ama kurtuluşun onda olduğu söyleniyor. Kaçış için ufak bir tünel kullanıyoruz. Ama daha sonra bazıları ve ben de dahil dışarı çıkıp başka yöne yöneliyoruz.
15 Temmuz 2010
Babamla Kadıköy’de bir sendikanın yaptığı panele gidiyoruz. Panel Haydarpaşa’da bir vagonda yapılıyor. Yolda E. ağabey ve Ç. ağabey bizi telsi ve megafonla karşılıyorlar .
Aydın Şelte
19.07.2010
Oda Bar’ın girişindeyim. İçeride tuvalete yakın duruyorum. Telefon çalıyor. Çalan melodi Carla Bruni’nin bir şarkısı hangisi bilmiyorum; ama Carla’nın onu biliyorum. M. ağabey arıyor ve nerede olduğumu soruyor. Tatildeyim diyorum. Oysaki Oda Bar’dayım, Kadıköy’de. Bir bakıyorum ki M. ağabey de Oda Bar’da, tam kapıda. Görüyorum. Telefonla konuşarak arka kapıya yöneliyorum, kaçıyorum, dolaşarak sokağa ters yönden giriyorum ve “Ağabey, şimdi tatilden geliyorum” diyorum.
10 Temmuz 2010
Antrenmandayım. Bir sonraki antrenmanda gelmesi gereke arkadaşlar erken geliyorlar. M. adlı arkadaş “Oooo Aydın ağabey hayret” diyor. Sinirleniyorum ve gülüyoruz.
11 Temmuz 2010
Öğretmenler var. Her yerde öğretmen var. Hepsi de tanıdık. Bir koşuşturma hakim havaya. Çeşit çeşit zeytin var ortamda. Hepsi zeytin yağlanmış, limonlanmış, kekiklenmiş.
12 Temmuz 2010
Okula giriyorum. Fakülte girişine H. ağabey, D. abla herkes ne yaptığımı sorup duruyor. Anlatıyorum. Herkes rahatlıyor. Ne yaptım ben diye sayıklana sayıklana koridora giriyorum.
13 Temmuz 2010
S. halamlar, ben ve kardeşim Kozyatağı Metro, Tepeüstü meydan gibi bir yerdeyiz. Havai fişekler atlıyor. En son roket gibi bir şey atılıyor. Müthiş bir gösteri… Lakin ara sıra tehditkar oluyor. O. çığlık çığlığa… H. göreceli sakin ve de umursamaz.
14 Temmuz 2010
Üstü kapalı, ön girişin kovboy kasabalarındaki salon girişi gibi olduğu ama nasılsa kilitli duran bir kapıya sahip bir yere sığınmışız. Bir sürü insan var. Yokuş aşağı doğru gidiyor önümüzdeki yol. Salgın var. Buraya nasıl geldiğimiz düşünüyorum. İnsanlar beni suçluyor. Kapıları güçlendiriyoruz. Birbirini yiyen insanlar var. Bir asansörden bahsediliyor. İlişkisi ne bilemiyorum ama kurtuluşun onda olduğu söyleniyor. Kaçış için ufak bir tünel kullanıyoruz. Ama daha sonra bazıları ve ben de dahil dışarı çıkıp başka yöne yöneliyoruz.
15 Temmuz 2010
Babamla Kadıköy’de bir sendikanın yaptığı panele gidiyoruz. Panel Haydarpaşa’da bir vagonda yapılıyor. Yolda E. ağabey ve Ç. ağabey bizi telsi ve megafonla karşılıyorlar .
Aydın Şelte
19.07.2010
Yorumlar
Yorum Gönder