Beyaz

Nedir onurlu yaşamak? Yaşanılan, yaşanılacak uzun yıllarla doldurulabilecek, saman alevi gibi olmayan, bir ömrü özün, ruhun gibi anadan doğma tertemiz hayatın içindeki maddi kaygıları duymadan tadılabilecek, gönlündeki delikanlılığı bedeninde can bulan hareketlerinle ve yaşayışınla hayata karşı bizzat konuşmadan eylemlerinle tatbik edebilmektir, gerçek mutluluğun tek ve asla kapital bir değer ile satın alınamayacak tek gerçeğidir onurlu yaşamak.

Bembeyaz kalmaya çalışmaktır onurlu yaşamak bazen. Sonra bir bakarsınız kirlenmişsinizdir. O kadar grinin içinde sizin kiriniz öyle bir görünür ki, damarlarınıza kadar bu kiri hissedersiniz. Yakınırsınız. Kimse duymaz hıçkırırsınız. Çığlığınız raylara, hasretiniz düdüğe takılır. Tren gelir geçer ve siz orada öylece sessizce çığlık atarsınız. Evet, doğrudur. Beyaz kalmak zordur. Böyle bir dünyada, insanın doğası karşılaştırıldığında. kötülüğü göre göre kararmak kolaydır. Ne demiş şair?

“bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,

birinciliği beyaza verdiler.”

Eh be gülüm anlamak bir ömür sürer hayat neden kirlenir diye. Oysaki, üzerinden insanlar geçer ayakkabılarını çıkarmadan.

Beyaz yalandır. Aynı siyah gibi o da yalandır. Kabul et gülüm, gerçek olamayacak kadar sahte bir renktir beyaz. Hiç bir şey beyaz değil. Beyaz bir yanılsama. Beyaza en yakın olan şey beyaz hayallerimiz olsa gerek he?

Gülüm, hayatı kıyısından seyrederek yapılacağı düşünülen bir hadise ise yalandır, yanılgıdır. Hayatı doyasıya yaşamak, düşmek, yaralanmak, yenilmek, sürekli kendini yenileyebilmeyi başarabilmek, hayattaki duruşuna, her adımında süzgeçten geçirdiğin değerlere sahip çıkarak yol olabilmektir. İşin özü temizliğine ve aydınlığına son derece güvenip kirlenmekten korkmamaktır. Belki de kirlenmek güzeldir be güzelim!