Alabora

Sonra ilk kara parçasına ulaşıyorum.
Seni, bana taşıyan küçük adamlar, 
Onları tanımak, soluk almak istiyorum.

Ve dil, oldukça kekeme,
Büyümekte olan bir çocuk yüreği,
Düş yığını aklım, vitaminsiz,
Sensiz.

Neden susuyorsun?
Yüzerken gene çocuklar öldüğü için mi?
Yoksa yeşil fularlı çocuk büyüdü mü?
Vuruldu mu geceye mızıka çalan çocuk?
Neden susuyorsun?

Alabora olmuş gemimde,
Tanrı unuttu bugün beni.
Ve ben yüzüyorum.

Bir çift güzel göze doğru.  

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İsveç Aylığı: Ocak

Derbentçilik

Şelteoğulları (Baba Tarafı Soyağacı)